علي‌رضا قزوه
جوشيد خونم از دل و شد ديده باز، تر
نشنيد كس مصيبت از اين جان‌گدازتر
صبحي دميد از شب عاصي سياه‌تر
وز پي شبي ز روز قيامت درازتر
بر نيزه‌ها تلاوت خورشيد، ديدني‌ست
قرآن كسي شنيده از اين دل‌نوازتر؟
قرآن منم چه غم كه شود نيزه، رحل من
امشب مرا در اوج ببين سرفرازتر
عشق توام كشاند بدين جا، نه كوفيان
من بي‌نيازم از همه، تو بي‌نيازتر
قنداق اصغر است مرا تير آخرين
در عاشقي نبوده ز من پاك‌بازتر
با كاروان نيزه شبي را سحر كنيد
باران شويد و با همه تن گريه سر كنيد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر