هوا

.عمری دويديم در پی هوايمان وگمان می برديم که در انجام عبادتيم
.روزی وظيفه مان درس خواندن بود هوس قرآن و حديث خواندن و هيئت رفتن داشتيم
!روزی که وظيفه ما کار کردن شد...هوس درس خواندن کرديم و ميل هيئت رفتن از وجودمان رفت
.بايد بيدار می مانديم برای درس...رفتيم هيئت و بيدار مانديم
.يک عمر گشتيم که بدانيم وظيفه مان چيست و وقتی دانستيم نکرديم
!وای برمن که هوا خواهی ام را به پای خدا نوشته ام

...هل ننبئکم بالاخسرين اعمالا

.الذين ضل سعيهم فی الحيوه الدنيا وهم يحسبون انهم يحسنون صنعا

(از وبلاگ : دغدغه هايم ( ديني به نام اسلام سابق

.پي نوشت: غرق آيه ها شدم. آيه 103 و 104 سوره كهف

در اين آيات به معرفى زيانكارترين انسانها و بدبخت ترين افراد بشر مى پردازد, اما براى تحريك حس كـنجكاوى شنوندگان در چنين مساله مهمى آن را در شكل يك سؤال مطرح مى كند و به پيامبر دسـتـور مـى دهـد: ((بـگـو: آيا به شما خبر دهم زيانكارترين مردم كيست ))؟! (قل هل ننبئكم بالا خسرين اعمالا ). بـلافـاصـله خود پاسخ مى گويد تا شنونده مدت زيادى در سرگردانى نماند: زيانكارترين مـردم ((كـسـانـى هـستند كه كوششهايشان در زندگى دنيا گم ونابود شده با اين حال گمان مـى كـنـنـد كـار نـيك انجام مى دهند))! (الذين ضل سعيهم فى الحيوة الدنيا وهم يحسبون انهم يحسنون صنعا).مسلما مفهوم خسران تنها اين نيست كه انسان منافعى را از دست بدهد بلكه خسران واقعى آن است كه اصل سرمايه را نيز از كف دهد, چه سرمايه اى برتر و بالاتر از عقل وهوش ونيروهاى خداداد وعمر وجوانى وسلامت است ؟ همين ها كه محصولش اعمال انسان است و عمل ما تبلورى است از نيروها و قدرتهاى ما. هـنـگـامـى كه اين نيروها تبديل به اعمال ويرانگر يا بيهوده اى شود گوئى همه آنها گم و نابوده شده اند. امـا زيان واقعى و خسران مضاعف آنجاست كه انسان سرمايه هاى مادى ومعنوى خويش را در يك مسير غلط و انحرافى از دست دهد و گمان كند كار خوبى كرده است , نه از اين كوششها نتيجه اى برده , نه از زيانش درسى آموخته , و نه ازتكرار اين كار در امان است

برگزيده تفسير نمونه