۷/۲۰/۱۳۸۳

بسم رب شهر رمضان

«چه زیبایت خواندند «زینت عبادت کنندگان
آنجا که سخن تو موجود است ، حتی زمزمه ای گزاف است
دوستان ! تـا انتها بمانید

الحمدُ للـهِ الذی...سَبَّـلـَنا فی سُبل إِحسانه لِنسلكها بمَنِّـهِ إِلى رِضوانِه

وَ الحمدُ لِله الذِی جَعَلَ مِن تِـلكَ السُبل شَهْرَهُ شَهْرَ رَمَضَانَ

حمد و سپاس خداوندى را که ما را به راههاى احسان خود در آورد، تـا به
مدد احسانش در طریق خشنودى اش گام برداریم
و حمد و سپاس خداوندى را كه یكى از آن راهها كه در برابر ما
گشوده ، ماه خود ، ماه رمضان است

،ماه صیام و ماه اسلام، ماه پاكیزگى از آلودگیها
،ماه رهایى از گناهان، ماه نماز، ماهى كه در آن قرآن نازل شده
قرآنى كه راهنماى مردم، نشانه آشكار هدایت و تمیز دهنده حق از باطل است


بار خدایا، شناخت فضیلت این ماه و بزرگداشت حرمت آن و پرهیز از
. هر چه در این ماه ما را از آن منع كرده اى ، به ما الهام كن
...و ما را به روزه داشتن یارى ده : آن سان كه
رنجى بر خود هموار نكنیم جز آنكه ما را به ثواب تو نزدیك سازد
. و كارى نكنیم جز آنچه ما را از عقاب تو در امان دارد

بارالها، از تو مى خواهیم كه اعمالمان را از ریاى ریاكاران
و آوازه در افكندن آوازه افكنان دور نگه دارى . و چنان باد كه كسى را
. در عبادت با تو شریك نسازیم و جز تو براى خود مرادى نجوییم

...ادامه دارد

هیچ نظری موجود نیست: